لحظه های جدایی لحظه های بی تو بودن بود و

حالا ما مدت هاست از یکدگر جداایم!

و چه تلخ است این جدایی و تنهایی...

مگر یک عاشق چه قدر باید صبوری ورزد؟

تادوباره عشق گمشده اش را در این دنیای سردرگم پیدا کند؟

تاکی باید سنگینی دانه های اشک را روی گونه های سردوخیسش تحمل کند؟!

وبا آن چشمان آغشته به خون به ستاره ای ملول که درحال خاموشی است بنگرد...!

تاکی باید سنگینی نگاه های سرد اورا تحمل کند اما دلیلی برای سردی او نیابد؟

وهمواره در آتش عشق اوبسوزد!!...

ولی همچنان به ستارگان بگوید که بر جاده های شبش بتابند تا...

           !مسیر آرزو هایش بی نور نماند!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: